-
1 каракүл
сущ.кара́куль (мех, а также верхняя одежда из такого меха) || кара́кулевыйбашына каракүл кигән ир килеп керде — вошёл мужчи́на в кара́кулевой ша́пке
каракүл тун — кара́кулевая шу́ба
каракүл сарыгы — кара́кулевая овца́
-
2 сарык
сущ.овца́ || ове́чийана сарык — овцема́тка
бәрән сарык — я́рка
буаз сарык — суя́гная овца́
ит сарыгы — мясно́й поро́ды овца́
йон сарыгы — поро́да ове́ц с дли́нной ше́рстью
каракүл сарыгы — караку́льская овца́
нечкә йонлы сарык — тонкошёрстная (тонкору́нная) овца́
- сарык асраучылыкмеринос сарыгы — мерино́совая овца́
- сарык бәрәне
- сарык ите
- сарык йоны
- сарык кайчысы
- сарык караучы
- сарык көтүе
- сарык көтүчесе
- сарык сөте
- сарык сыман үгез
- сарык тәкәсе
- сарык тиресе
- сарык үрмәкүче
- сарык үрчетү
- сарык үрчетүче
- сарык фермасы
- сарык эремчеге••сарык баш — глу́пый, глупова́тый, несообрази́тельный
-
3 каракульский
-
4 овца
жкурдючная овца — куй, куй сарыгы